Kaliforniya’da yaşayan Austin adlı genç adam yoğun çalışma temposunun altından kalkabilmek için enerji içeceklerini fazla tüketince kafasının yarısını kaybetti.

Eşi Brianna, sağlık sorunları yaşayan Austin’i bir an bile yalnız bırakmazken büyük bir aşk beslediği adam için Facebook’ta duygusal bir hikaye paylaştı.

Fotoğrafçı Sara Endres de yeni doğan bebekleri ile birlikte ikilinin fotoğraflarını çekti.
Siz siz olun her şeyin aşırısından çekinin… Sonuçlar gerçekten çok ağır olabiliyor.

İŞTE BRIANNA’NIN FACEBOOK’TA PAYLAŞTIĞI DUYGUSAL HİİKAYE
• Merhaba, adım Brianna ve bu benim hikâyem…
• Aşk, küçük bir şey değildir. Yalnızca telefon görüşmeleri, buluşmalar ve hatıralardan oluşmaz. Aşk, ummadığın durumlarda bile fedakârlık yapabilmektir. Aşk, özveridir.

• Hiç hayatının sallandığını hissettin mi? Çevrendeki her şeyin belirsizleştiği bir kargaşa durumuyla karşı karşıya kaldın mı? Miden sıkışır ve bir süre hiçbir şey yapamazsın. Hareket edemezsin, tepki veremezsin. Ben yaşadım. İlk çocuğuma 9 aylık hamileyken, kesinlikle düşünmediğim bir şey yaşadım.

• Hamilelik, yapılan en şaşırtıcı yolculuklardan biridir. Yeni bir hayat meydana getiriyorsun. Hiç görmediğin biri için koşulsuz bir sevgi besliyorsun.

• Eşim Austin ve ben, küçük oğlumuzla tanışacağımız için çok heyecanlıydık. Onu eve getirmeyi, 3 kişilik bir aile olmayı hevesle bekliyorduk.
• Austin’in işi yoğun çalışmayı gerektiriyordu. Bununla baş edebilmek için bir yol bulmuştu, bu sayede asla hastaneye gitmeye ihtiyaç duymuyordu.
Enerji içeceği yüzünden kafasının yarısını kaybetti
• O gece uyurken, bütün dünyamın birkaç saat içinde paramparça olacağını hayal etmemiştim. Annemin beni uyandırıp “Austin bir kaza geçirdi” dediğini hatırlıyorum. Tek bildiğim kocamın hastanede olduğuydu ve nedenini bilmiyordum.
• Hastaneye varınca kocamın, çocuğumun babasının, çok sevdiğimin beyin kanaması geçirdiğini öğrendim. Neden mi?

• Hekimler, bunun aşırı enerji içeceği tüketiminden kaynaklandığını söyledi. Eşimin, yoğun tempoyla başa çıkabilmek için bulduğu yol beyin kanaması geçirmesine neden olmuştu.
• Austin ameliyat edildi ve acı dolu 5 saat geçirdikten sonra onu görmemizin zamanı geldi. O, makinelere bağlıyken tek görebildiğim ailesi oldu. Annesinin gözlerindeki ışığın yok olduğunu gördüm. Babasının ağladığını gördüm.

• Birlikte meydana getirdikleri hayatın, sürüp sürmeyeceğini bilmiyorlardı.
• Sevdiğim ve parçası olmaktan mutluluk duyduğum yeni ailemin bu hâlini izlemekten daha kötü bir hisle tanışmadım.
• Austin’in, kafatasının önünde onarılamaz bir delik vardı ve eşi ilk çocuğunu doğurmak üzereydi.

• Ertesi gün iki ameliyat daha geçirdi. Ardından felç gibi hazırlıklı olmadığımız bazı şeylerle karşılaştık.
• Austin hastanede yatarken, sadece iyi olması için dua ediyordum ve ondan asla vazgeçmeyeceğimi biliyordum. Ne kadar dağınık olursa olsun hayatımızı yeniden toparlayacaktık ve ben onun tarafında olacaktım.
• Hastanede geçirdiğimiz 2 haftanın ardından bizimle kalıp kalmayacağını bilmeden onu yatağında bıraktık. Bebeğimi dünyaya getirmenin zamanı gelmişti.
• Yalan söylemeyeceğim, çok zordu. Austin’in bu büyük ânın bir parçası olacağını ummuştum. Yanımda olacak e elimi tutacaktı. Kordonu kesmek için orada olacaktı. Oğlumuza birlikte “Dünyaya hoş geldin” diyecektik. Olması gereken yaşadığım şey değildi…
• Ancak oğlumu elime aldığımda bir mucize oldu; Austin uyandı. Onu görmeden yaklaşık 1 hafta geçirdim. Her gün onu düşündüm. Babasına benzeyen çocuğuma bakıp ağladım.
• Bebeğim henüz 1 haftalıkken yanından ayrılmak zorunda kaldım. Austin’i görmem gerektiğini biliyordum. Yanına gidip bebeğimizin burada olduğunu ve ona ne kadar ihtiyacımız olduğunu söylemeliydim.
• Haftalar geçti, başka operasyonlar da yapıldı. Her fırsatta yanında oldum. 2 aydan biraz daha fazla süre sonra oğlumuz sonunda babasıyla tanıştı. Bunun olduğuna inanamadım. Mutluluk kalbime geri döndü.

Evlat edinildiğini öğrenince havalara uçtu

ABD’nin Utah eyaletinde göz yaşartan bir olay gerçekleşti. Evlat edinildiğini öğrenen Tannah Butterfield, haberi alır almaz büyük bir sevinçle havalara uçtu.

• Bir süre sonra Austin eve dönebildi. Hayatımız normal devam etmiyor. Artık hekim ziyaretleri ve hastaneye gitme zorunluluğumuz var.
• Güzel, küçük oğlum ve kocamla ilgilenmek için her gün uyanıyorum. Yemek hazırlıyorum, fizik tedavi hareketleri yapıyoruz, konuşma terapisi ve mesleki terapi için yardımcı oluyorum. Kişisel temizlik konusunda eşime yardım ediyorum. Ona hayatının her alanında destek oluyorum.

• Zorlanıyorum ve yorgunum ama birlikte en iyisini yapacağız.
• O, âşık olduğum adamla aynı görünmüyor ama iyileşmesine yardımcı olmak için, hayatını iyileştirmek için savaşıyoruz. Bir gün kazanacağız.
• O zamana kadar ondan asla vazgeçmeyeceğim. Aşk özveridir ve ben onu hayattan daha fazla seviyorum..